Op 4 manieren je adem testen!
Men kan op verschillende manieren de kwaliteit van de adem testen. Ieder persoon is gewend aan zijn of haar eigen mondgeur en daarom niet goed in staat de ademfrisheid zelf (objectief) te beoordelen. Er is een aantal handige methodes voorhanden om te ontdekken of je wel of niet uit de mond ruikt. Hieronder worden de vier belangrijkste manieren beschreven.
1. Ademtester
Een van de méést simpele en waterdichte manieren om de adem te testen is het gebruik van een ‘slechte adem meter‘. Dit is een apparaatje dat ademgassen herkent en vervolgens beoordeelt met een cijfer.
De HC212 Breath Checker is één van de meest nauwkeurige ademtesters ter wereld. Lees op demondzorgzaak.nl/ademtester hoe de HC212 ademtester werkt.
2. Speeksel ruiken
Een andere manier om de ademfrisheid te testen is door te ruiken aan het speeksel. De speekseltest is weliswaar minder nauwkeurig dan een ademtester, maar kan een goede indicatie geven. Lik met het achterste deel van de tong over de bovenkant van de hand. Laat het even drogen en ruik eraan. De geur hiervan kan redelijkerwijs vergeleken worden met de kwaliteit van de adem. Als blijkt dat het speeksel onprettig ruikt is er waarschijnlijk sprake van een witte aanslag op de tong. Bacteriële plaque op de tong kan eenvoudig worden weggepoetst met een Orabrush.
3. Vertrouwenspersoon
Vraag een vertrouwenspersoon of partner of hij/zij de ademtoestand wil beoordelen.
4. Halimeter / halitoloog
In sommige gevallen verwijst een huisarts zijn patiënt naar het ziekenhuis. Een ‘slechte adem specialist’ in het ziekenhuis noemt men een halitoloog. Halitologen gebruiken een zogeheten halimeter om te ontdekken in hoeverre de patiënt daadwerkelijk last heeft van halitose. Een halimeter kan de sterkte meten van zwavelgeuren die zijn geproduceerd door anäerobe bacteriën. Dit apparaat heeft dezelfde werking als de ademtester bij punt 1.
Anäerobe bacteriën zijn de grondleggers van vieze ademgeurtjes. Ze verteren het eiwit uit voedselresten, creviculair vloeistof, wangslijmvlies en bloedcellen. Tijdens dit verteringsproces ontsnappen er stinkende geuren die als zeer onprettig worden ervaren. Zowel de ademtester als een halimeter kan ademgeuren van elkaar onderscheiden en toetsen met een cijfer van 0 t/m 5. Cijfer 0 = geen geur. Cijfer 5 = hevige geur.
Organeoleptisch onderzoek
Daarnaast maakt de halitoloog gebruik van een organeoleptisch onderzoek. Oftewel hij ruikt zelf. De patiënt blaast door een slangetje en de arts ruikt aan de andere kant van het slangetje. Specialisten hebben veel ervaring in het herkennen en onderscheiden van ademgeur. Slechte adem vanuit de maag of door afvallen ruikt anders dan de sulfurverbindingen die ontsnappen vanuit de mondholte.
Voordat een patiënt een halitoloog bezoekt is het verstandig om niet te eten, te roken of kauwgom te kauwen. Gebruik liever geen parfum, body lotion of andere producten die de ademgeur zouden kunnen beïnvloeden. De arts zal een aantal vragen stellen;
- Wanneer dacht je voor het eerst dat je last had van slechte adem?
- Heb je het idee dat je altijd last hebt van slechte adem?
- Hoe vaak poets of flos je je tanden?
- Maak je gebruik van een tongschraper?
- Gebruik je tandpasta en mondwater met alcohol of sodium lauryl sulfaat?
- Wat voor medicijnen gebruik je?
- Heb je last van andere aandoeningen?
- Heb je last van allergieën, snurken of chronische verkoudheid?
- Hoe slecht denk je dat je adem daadwerkelijk is?
- Heeft iemand je wel eens verteld dat je een onfrisse adem hebt?
Het komt regelmatig voor dat mensen denken last te hebben van stinkende ademgeur, terwijl in de praktijk blijkt dat het wel meevalt. Wil je verzekerd zijn van een frisse adem, poets dan iedere dag je tong met een Orabrush, spoel je mond met actieve zuurstof/zink producten en voorkom zoveel mogelijk dat je mond uitdroogt door voldoende water te drinken en fruit te eten. Voor de meeste mensen zijn deze stappen voldoende voor het behoud van de ademkwaliteit!
Lees ook